Gryzonie oraz zajęczaki w tym króliki potrzebują w swojej diecie stale dużych ilości dobrego jakościowo siana. Siano dostarcza błonnika niezbędnego do prawidłowego funkcjonowania procesów trawiennych zwierząt a także umożliwia ścieranie zębów i zapobiega ich przerostowi. Ponieważ trzonowce gryzoni i królików stale rosną, zwierzątka te muszą stale skubać trawę i przeżuwać. Siano zawiera niewielką ilość składników odżywczych i białka, nie powoduje otyłości bez względu na zjedzoną ilość. Błonnik zawarty w liściach i łodygach suszonej trawy zwanej sianem gwarantuje prawidłowe przesuwanie treści pokarmowej w jelitach roślinożerców, zapobiega to wzdęciom, zaparciom i innym problemom trawiennym.

Pierwszy pokos, ścinany w porze kwitnienia jest szczególnie wskazany dla koni i bydła, następne pokosy nazywa się "potrawem". W miarę kwitnienia i zawiązywania się kłosów, większość składników pokarmowych odkłada się w nasionach, a siano zawiera więcej twardych łodyg, jest więc pożywne i twarde. Dobry potraw, czyli drugi i trzeci pokos siana, choć nie tak bogaty w białka i cukry, jak pierwszy, dla małych roślinożerców jest równie wartościowy, ponieważ jest miękki i obfituje w błonnik.
Miękkie siano jest lepsze dla małych zwierząt, ponieważ ostre, twarde źdźbła mogą spowodować urazy, szczególnie oczu.

Z łąki można uzyskać dwa lub trzy pokosy siana, którego jakość zależy od gatunku trawy, pogody i gleby, na jakiej rosła trawa, ale przede wszystkim od sposobu, w jaki zostało zebrane i następnie było przechowywane. Dobre siano ma kolor zielony, świadczy to o dużej zawartości witaminy A, nie pyli się, ma przyjemny zapach. Jeśli siano jest ciepłe, świadczy to o zachodzących procesach fermentacji.
Siano pastewne zawiera rośliny motylkowe np. lucernę, lucerna jest bogata w białko, cukier i wapń.